Southpaw Review: het drama van Jake Gyllenhaal en Rachel McAdams brengt niets nieuws in de ring, krijgt 1,5 van de 4 sterren

• Categorie: Amusement

Vrijdag 24 juli in de bioscoop

1,5 ster (van de 4 sterren)

Met zijn pezige torso en Hulk-achtige biceps,Jake Gyllenhaal'sfysieke toewijding aan deze rol is ongelooflijk. Je zult niet geloven dat deze vastbindende Adonis dezelfde acteur is die een slungelige, ondeugende sleazebag speelde inNachtcrawlerminder dan een jaar geleden.

FOTO'S: Jake's heetste momenten

Lees artikel

Hier komt de maar: hij kan alleen zoveel zwaar werk doen in een grimmig, volkomen banaal melodrama.

Je wordt met tussenpozen vermaakt. En over maanden, wanneer het als een optie op uw in-flight entertainmentmenu op 30.000 voet in de lucht verschijnt, kunt u gerust naar het scherm staren om de tijd te doden. Maar er is weinig reden om goed geld te betalen en door te gaan met een adembenemend, 123 minuten lang boksopus dat absoluut niets nieuws in de ring brengt.

Gyllenhaal speelt een bokser genaamd Billy Hope. Om het nog maar eens te herhalen: zijn achternaam is Hope. Billy groeide op in de ruige straten van New York City en stuiterde in zijn jeugd op sociale woningbouw. Daar ontmoette hij de liefde van zijn leven, vrouw Maureen (Rachel mcadams). We ontmoeten Billy net voor een grote wedstrijd in Madison Square Garden voor de lichtgewicht titel. Hij wordt afgeranseld en krijgt een paar klappen, maar hij vecht terug en wint. Noteer deze metafoor.

FOTO'S: Rachel's beste rode loper-momenten

Lees artikel

Zoals de meeste bokskampioenen leeft Billy groot. Stel je een lommerrijk herenhuis in een buitenwijk voor met personeel om in al zijn behoeften te voorzien, plus een entourage (Curtis 50 Cent Jacksonspeelt zijn manager). De liefde thuis is echter onbetaalbaar. Hij en Maureen hebben een schattige (zij het vroegrijpe) preteendochter genaamd Leila. En de mooie Maureen is alles wat hij maar kan wensen in een vrouw - sterk genoeg om op de winst van haar man te letten en zacht genoeg om met hem naar bed te gaan na het titelgevecht.

Gyllenhaal en McAdams hebben een tedere en intrigerende dynamiek, waardoor men zich afvraagt ​​of deze niet-gebaseerd op een waargebeurd verhaal film in een interessantere richting zou zijn gegaan als scenarioschrijverKurt Sutterhielden de focus op hun huwelijk. In plaats daarvan vermoordt hij Maureen in Act 1. (Het is geen spoiler als het in de eerste 30 minuten gebeurt). Billy blijft in wanhoop achter terwijl hij in zelfvernietiging terechtkomt.

Nog plezier? Dingen staan ​​op het punt om somberder te worden. In een flits is Billy alles kwijt. Ja, zelfs zijn dochter wordt weggestuurd. Hij moet het landgoed verlaten. Je zou kunnen zeggen dat hij in de touwen zit - vooral omdat hij tijdens een noodlottige wedstrijd na de dood van Maureen letterlijk in de touwen zit. duidelijk regisseurAntoine Fuqua(de equalizer) heeft zijn held nodig om te crashen, maar het zou effectiever zijn als zijn gevolgen aannemelijker waren. Voor een film die zichzelf te serieus neemt, zijn er vergezochte vrijheden nodig om Billy's epische ondergang uit te beelden. Dit klinkt misschien hard, maar miljoenen dollars van een bankrekening verdwijnen niet zomaar nadat de echtgenoot van een topsporter overlijdt.

Weinstein Company

FOTO'S: de beste vormen van sterren ooit voor filmrollen

Lees artikel

In ieder geval! Om zijn leven en zijn goede naam terug te winnen, moet Billy zich van onderuit omhoog werken. Tegen ronde 4 - rond de tijd dat hij een ondergeschikte baan aanneemt in een groezelige sportschool in NYC - weten we precies waar dit verlossingsverhaal naartoe gaat. Inderdaad, Fuqua is zo vastbesloten om Billy's brute strijd te laten zien dat hij afziet van verhalende originaliteit. Eerst raakt Billy bevriend met de blue-collar trainer (Bos Whitaker) die de harde liefdesbenadering hanteert om hem te begeleiden. Dan stemt Billy ermee in om terug te keren naar de ring voor One More Shot op zijn titel. (Noem het geen comeback!). Het enige dat ontbreekt in de back-in-the-game-trainingsmontage is de aanblik van Billy die de trap naar een museum op rent.

Ondertussen begint hij heel langzaam het vertrouwen van zijn dochter te herwinnen. Typisch tafereel tussen de twee: Billy bezoekt haar bij de volkshuisvesting. Hij test haar op haar spellingwoorden. Hij breekt wanneer hij haar vraagt ​​om hopeloosheid te spellen. Omdat zijn achternaam Hope is.

FOTO'S: Beroemdheden die zijn afgevallen of aangekomen voor rollen

Lees artikel

Misschien zou dit hardhandige verhaal te verdragen zijn als we meer om Billy gaven. In theorie zou ons hart moeten breken voor deze jonge man nadat hij Maureen heeft begraven en zelfmoord probeert te plegen omdat hij het verdriet niet kan verdragen. Maar het is moeilijk om in zijn benarde situatie te investeren omdat Gyllenhaal hem speelt als een mompelend, depressief enigma. Het is voor iedereen een raadsel wat er in het hoofd omgaat dat zoveel klappen opvangt. Tegen de tijd dat Billy eindelijk terug in de ring is - zou deze film ergens anders eindigen? - we weten niet eens zeker voor wie we precies zijn. We weten gewoon dat de spanning hoog is en de inzet hoger en een klein meisje wil heel erg graag dat haar vader wint. Dat is niet genoeg.

De oorzaak voelt gewoon zo. . . hopeloos.