Matthew McConaughey, Anne Hathaway zinken naar nieuwe dieptepunten in 'Serenity': Review

• Categorie: Amusement

1,5 sterren (van de 4)

Breaking: De McConaissance is voorbij en uit. Dit was een sprankelende (zij het veel te korte) periode waarin de eeuwig aantrekkelijkeMatthew McConaugheyheeft een bewuste beslissing genomen om een ​​stap terug te doen van de lichtgewicht komedies en aasrollen te spelen in slimme winnaars zoalsMagische Mike, interstellaire,echte detective,De Wolf van Wall Streeten natuurlijk -Dallas Buyers Club. Maar toen kwamVrijstaat Jones,Goud,De Donkere TorenenWhite Boy Rick. BinnenkomenSereniteit, zal zeker zijn vijfde blindganger zijn. Tussen zijn hammy acteerwerk en druipend gotisch melodrama, is deze inzending misschien wel de meest koopjeskelder van allemaal.

Matthew McConaughey en Anne Hathaway in Serenity Graham Bartholomew / Aviron Pictures

Topfilms van 2018

Lees artikel

Het bizarre louche drama speelt zich af tegen een luchtig kustplaatsje genaamd Plymouth Island. Dat is waar McConaughey's Baker Dill -Baker Dille, mensen!— werkt als kapitein op een vissersboot. Hij heeft alle zonneschijn en de privacy waar hij naar hunkert. Hij gaat regelmatig naar bed met een lokale sul. Het doet me pijn om het geweldige te zeggenDiane Lanespeelt de slappe hap. Baker zou een grotere vangst en beter geld kunnen brengen. Maar aangezien hij een oorlogsveteraan met emotionele littekens is, is hij tevreden in zijn hoekje van het land.

Zijn rustige levensstijl wordt op zijn kop gezet wanneer zijn ex-vrouw Karen hem benadert in zijn favoriete drinkplaats. En met naderen bedoel ik dat ik naar adem snakte toen de camera van dichtbij op een puntige, in paniek geraakteAnne Hathawayin blond haar recht uit de fles en een nep-schoonheidsvlek op de zijkant van haar gezicht. Ik wist natuurlijk dat ze in de film speelde, maar ik was er niet op voorbereid dat de Oscar-winnende actrice zou kiezen voor een rol die zo dun was dat de karakterbeschrijving net zo goed op een servet had kunnen worden gekrabbeld.

Hier is de primeur voor 19 grote films in 2019

Lees artikel

Er is geen tijd voor beleefdheden tussen de voormalige tortelduifjes. Karen spreekt in een breed zuidelijk accent en vertelt Baker over haar leven. Hun eenzame tienerzoon maakt het goed, hoewel hij te veel tijd doorbrengt met het spelen van games op zijn computer in zijn slaapkamer. Ze heeft ook een simpele gunst: haar rijke nieuwe echtgenoot (Jason Clarke) is een gewelddadige bruut, en ze wil hem dood. Als ze Baker $ 1 miljoen betaalde, zou hij haar man dan mee kunnen nemen op een visexpeditie, hem dronken maken, hem overboord gooien en een haai hem levend laten opeten? Alsjeblieft?

Diane Lane en Matthew McConaughey in Serenity Graham Bartholomew / Aviron Pictures

In bekwame handen zou dit morele dilemma tussen goed en kwaad een sappige wil-hij-of-niet-hij kunnen hebben doen ontbranden. Maar schrijver-regisseurSteven Ridder(hij schreef de even mehHet meisje in het spinnenweb,VerbrandenGeallieerd) heeft zijn film aangescherpt met onaantrekkelijke karikaturen die praten alsof ze in een van die ouderwetse Harlequin-romans zijn. Voorbeeld cheeseball-lijn: hier weet iedereen alles, maar de waarheid is dat niemand alles weet. Clarke's snor-twirling, drank-swillende schurk misbruikt niet alleen zijn vrouw, hij inspecteert haar naakte lichaam met porseleinen huid op sporen. Hij is verachtelijk en laat het publiek zich afvragen wat ze hem ooit heeft gezien - behalve dat dit noch de tijd noch de plaats is voor het onderzoeken van inzicht.

Acteurs die echte mensen hebben geportretteerd in films en tv-shows

Lees artikel

Knight neemt elk neo-noir-cliché op in de hoop dat het publiek de vuilnis op de stranden van Plymouth Island niet ruikt. (Spoiler alert: het werkt niet.) De donkere en stormachtige nacht, de snel pratende mysterieuze verkoper die altijd op het verkeerde moment verschijnt en het hypergeweld komt gewoon over als afgezaagde pogingen tot een gewaagde stijl. Het verhaal klopt nooit, en nog verschrikkelijker, het is niet eens de bedoeling! We hebben daarvoor een wanhopige derde act te danken en een overdreven emotionele McConaughey slaagt er niet in om het te verkopen.

Sereniteit zou misschien wel heel grappig zijn geweest als al dit campy wentelen opzettelijk was. Maar ik denk dat Knight wil dat we zijn film nemen voor wat het is: een spanningsloze thriller die het verdient om in januari overboord te worden gegooid. Lichtgewicht komedies zien er nu niet zo slecht uit, toch?

Sereniteitdraait vanaf vrijdag 25 januari in de bioscoop.