De auteur van The Outsiders S.E. Hinton viert het 50-jarig jubileum van de roman: ik hoop dat Ponyboy 'niet kaal is'

• Categorie: Amusement

Goud roest niet. Het blijft helder.

Vijftig jaar laterS.E.(ook bekend als Susan Eloise)hintschreef Stay gold, Ponyboy in haar debuutroman,De buitenstaanders,de woorden blijven schijnen.

Beroemde schrijvers

Lees artikel

In navolging van de smeerlappen - Ponyboy, zijn broers, Darry en Sodapop, en vrienden Dallas, Two-Bit, Johnny en Steve - en de welgestelde Socs, beeldt Hinton behendig klassenstrijd en emotioneel gedreven tienerangst uit in de coming-of-age van 1967 verhaal. Vandaag zijn er meer dan 15 miljoen exemplaren van het boek verkocht, is het in 30 talen vertaald en is het een nietje in de klas geworden. De verfilming uit 1983, geregisseerd doorFrancis Ford Coppolahielp bij het lanceren van de carrières van toenmalig nieuwkomersPatrick Swayze,Rob LoweenTom Cruise. (Bekend, toch?)

Met de klok mee van linksboven: Patrick Swayze, Matt Dillon, Rob Lowe, Tom Cruise, C. Thomas Howell, Ralph Macchio en Emilio Estevez op de set van 'The Outsiders' Sunset Boulevard/Corbis via Getty Images

Iedereen kan zich overal identificeren met de in-groep en de uit-groep en voelt zich zelfs een buitenstaander in hun eigen groep, vertelt Hinton, 68,Wij wekelijks.In de groep van Ponyboy hield niemand ervan om boeken te lezen of alleen films te kijken zoals hij deed. Het personage Cherry voelde hetzelfde, maar ze kon haar vrienden niet vertellen hoe ze zich voelde omdat het niet cool zou zijn. Tieners identificeren zich nog steeds met die emoties. Dat en tekeergaan tegen onrecht. Dat is precies hoe je je voelt op die leeftijd.

Om het 50-jarig jubileum van de roman deze maand te vieren, ging Hinton, gevestigd in Tulsa, Oklahoma, zitten en haalde herinneringen op metOns.

SE Hinton woont het 14e jaarlijkse Los Angeles Times Festival of Books - Dag 2 bij aan de UCLA op 26 april 2009 in Los Angeles. David Livingston/Getty Images

Us Weekly: Hoe voel je je bij dit monumentale jubileum?

ZIEN. hint: Best wel oud! [Lacht.] Hoeveel schrijvers mogen dit echter meemaken? Ik probeer ervan te genieten. Ik had nooit verwacht dat het gepubliceerd zou worden.

Wij: wat inspireerde je om te schrijven?De buitenstaanders?

ZIEN: Ik begon ermee toen ik 15 was. Het eerste concept was ongeveer 40 pagina's lang, met enkele regelafstanden. Het jaar dat ik 16 was, mijn eerste jaar van de middelbare school, was het jaar waarin ik echt mijn best deed. Ik ging terug en voegde meer details, flashbacks, nieuwe kleine terzijdes toe. Ik zeg altijd dat 16 het jaar was dat ik het schreef. Ik hield van schrijven sinds ik leerde lezen, en ik schreef al ongeveer acht jaar toen ik schreefDe buitenstaanders,dus ik kon niet zomaar ineens een boek gaan schrijven. Het was iets dat ik wilde lezen. Er werd in die tijd niets realistisch geschreven over het tienerleven.

Wij: Was het gebaseerd op de ervaringen die je op dat moment doormaakte?

ZIEN: Ja, veel. De hele klassenstrijd was absoluut aan de gang op mijn middelbare school. Ik ben opgegroeid in een vettere buurt en werd tegenwoordig in wat je AP-lessen zou noemen. Dus ik werd bij nogal wat Socs geplaatst. Je komt op deze enorme middelbare school. Ik bedoel, we zaten vol. Je moest je vriendschappen beperken tot die in je groep. Ik keek hiernaar en iedereen volgde deze regels zonder zich af te vragen waar ze vandaan kwamen of waarom we ze zouden moeten volgen of zoiets. Daar wilde ik over schrijven.

De 50-jarige editie van 'The Outsiders'

Foto's van het jaarboek van beroemdheden!

Lees artikel

Wij: Is er een echte Ponyboy waarop je zijn karakter hebt gebaseerd?

ZIEN: Het is een combinatie van veel mensen. Ponyboy is waarschijnlijk het personage dat ik ooit persoonlijk heb geschreven. Hij lijkt veel op ik op die leeftijd. Elk personage dat je schrijft - het kan me niet schelen of je denkt dat je het op je beste vriend baseert - heeft een bepaald aspect van jezelf, omdat jij het filter bent dat ze moeten doorlopen om op de pagina te komen. Dat is alles wat ik kan zeggen. Een deel van mij leek ook veel op Dallas, anders zou ik hem niet kunnen schrijven.

Wij: Hoe was je op de middelbare school?

ZIEN: Ik ben opgegroeid in een vetter buurt. Ik was altijd een tomboy. Al mijn beste vrienden waren jongens. Tot op de dag van vandaag zijn de meeste van mijn beste vrienden jongens. Ik kon me niet identificeren met iets wat de vrouwelijke cultuur op dat moment aan het doen was. Ik voetbalde en ging naar rodeo's. Ik dacht, nou, als ik dit zou schrijven en zou zeggen dat een meisje dit deed, zou niemand het geloven.

Wij: Heb je daarom een ​​pseudoniem gebruikt?

ZIEN: Rechts. Het was het idee van mijn uitgever omdat ze de eerste recensenten voor de gek wilden houden. Het was geen hoax. Het is omdat ze dachten dat de eerste recensenten dit boek zouden zien, het onderwerp zouden zien en zouden besluiten dat een meisje er niets van zou weten. En dat werkte. De eerste recensenten waren als, deze jonge man heeft dit boek geschreven ... Toen ging ik naar New York en deed een aantal interviews. Het was geen duister geheim. Maar ik krijg nog steeds brieven aan meneer Hinton.

De echte namen van beroemdheden!

Lees artikel

Wij: Heb je ooit overwogen om een ​​vervolg te schrijven?

ZIEN: Oh nee! Zelfs tegen de tijd dat ik dit schreef, wist ik dat dit het einde was. Ik kon geen vervolg schrijven. Ik kon me herinneren hoe het was om 16 te zijn, maar ik ben geen 16. Ik kon die emoties niet opnieuw bedenken. Daarnaast eindigt het verhaal waar het moet eindigen. Waar hij ongeveer twee weken in het leven van Ponyboy leerde om heel anders naar het leven te kijken. Voor mij is dat waar het verhaal eindigt. Ik wilde niet door naar Ponyboy Visits Hawaii of zoiets.

Wij: Waar zou Ponyboy nu zijn? Hij is in de zestig. Hoe is zijn leven geweest?

ZIEN: Ik hoop alleen dat hij niet kaal is! Ik verliet die karakters 50 jaar geleden. Ik vertel mijn lezers graag: verzin alstublieft elke toekomst voor hen die u wilt.

Wij: Waar kwam je op het idee voor de onconventionele namen?

ZIEN: Weet je, ik kan het me niet herinneren. Het enige wat ik je kan vertellen is dat ik op dat moment niet dronk! Ik ben blij dat ik dat gedaan heb, wantDe buitenstaanderswaarnaar in veel films en tv-shows wordt verwezen. Iedereen krijgt die referenties. Als ik ze Bill of John of zoiets had genoemd, zou het niet als zo'n verwijzing naar voren komen.

De vreemdste babynamen van beroemdheden

Lees artikel

Wij: Mensen zeggen Blijf goud in plaats van Blijf goud. Hoe voel je je bij de mix-up?

ZIEN: Ze e-mailen me veel en twitteren het naar me. Ik moet toegeven dat ik bij Stay golden gewoon ineenkrimp! Ik weet niet welke hipster daar een nl aan heeft toegevoegd. Het komt van deRobert Frostgedicht, Niets dat goud kan blijven, en hij schreef niets dat goud kan blijven. Dus het is niet alleen beledigend voor mij, het is ook beledigend voor meneer Frost.

Wij: Wat was je favoriete ontmoeting met een lezer?

ZIEN: Ik hou ervan als ze me vertellen, ik heb nog nooit een boek in mijn leven gelezen, maar ik heb jouw boek gelezen. Dat is best leuk. Mijn man en ik openden vele, vele jaren geleden een schoenenwinkel hier in Tulsa. Ik werkte erin en ik paste twee jonge bouwvakkers werkschoenen aan. Het meten van hun voeten en zo. Mijn man liep langs en zei: Hebben jullie ooit gelezen?De buitenstaanders? en de man zegt: ja. Mijn man zegt: Nou, dit is de persoon die het heeft geschreven. En hij kijkt me aan en zegt: Je maakte me aan het huilen in de schoolbus.

Wij: Herlees je het wel eens?

ZIEN: Nee. Weet je, ik heb het meer dan drie keer geschreven voordat de uitgevers het ooit zagen en daarna heb ik het opnieuw geschreven met hun suggesties. Ik schreef het scenario samen met Francis. Ik werkte aan de tv-pilot. Ik heb aan de speelversie gewerkt. Ik benbuitenstaanders'd uit. Ik hoef het niet nog een keer te lezen.

Van links naar rechts: Emilio Estevez, Rob Lowe, C. Thomas Howell, Patrick Swayze en Tom Cruise op de set van 'The Outsiders' Sunset Boulevard/Corbis via Getty Images

Wij: Is er iets dat u zou willen veranderen?

ZIEN: Nee! Soms schrijven kinderen me: Waarom heb je Johnny vermoord?! en ik zeg meestal: Omdat ik een steenkoude teef ben. Maar voor mij was dat het verhaal dat bij mij opkwam. Ik ga nooit zitten en schrijf een boek en besluit dat deze persoon niet zal leven. Ik heb een verhaal dat in me opkomt en ik schrijf het op. Als een deel van het verhaal is dat iemand sterft, dan sterven ze. Maar er is nog een hoopvol einde.

Hunks uit de jaren 80: toen en nu

Lees artikel

Wij: Hoeveel inbreng had je in de film? Je noemde het co-schrijven van het script.

ZIEN: De enige casting waarbij ik betrokken was, is dat ik het heb aanbevolenMat[Dillon] aan Franciscus. Ik kende Matt omdat ik met hem had gewerkt aanTexel,en ik wist dat hij een geweldige Dallas zou worden. Francis besloot dat hij perfect was. Ik heb aan elk ander aspect gewerkt. Ik schreef het scenario met Francis. Ik hielp locaties te scouten. Ik hielp met de garderobe. Ik was elke dag op de set. Ik liep lijnen met de jongens. Ze leken op mijn kinderen, behalve Patrick, die van mijn leeftijd was.Rob Lowenoemde me zelfs de helft van de tijd mama. Het waren gewoon deze kleine jongens die werden losgelaten in Tulsa zonder toezicht van een volwassene. Ik had hun rug. Het waren lieve kinderen. Ze waren erg leuk.

Wij: Heb je een favoriete herinnering aan het optreden op de set?

ZIEN: Allemaal! Rob Lowe was net in de stad en we hebben de hele dag rondgehangen en al onze herinneringen doorgenomen. Ik vond het geweldig om met Francis samen te werken. Ik hield van al mijn jongens. Ik ben nog steeds dicht bij ze allemaal, behalve Cruise. Ik zie Matt altijd als we in dezelfde stad zijn.Tommy[C. Thomas Howell] enRalph[Macchio] enDarren[Dalton] zullen hier in mei zijn voorDe buitenstaandershuis museum inzamelingsactie.

Wij: Tot slot, wat zijn je favoriete boeken?

ZIEN: Ik lees veel non-fictie, memoires en biografieën. Een van mijn favoriete boeken van de afgelopen jaren isVerloren stad Z[doorDavid Grann]. Ik heb zo veel zin om de film te zien! Dat ziet er fantastisch uit.